အင္းလ်ားကန္က တံတားနီ (သို ့) ရွစ္ေလးလုံးျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံၾကီးရဲ ့မတ္လ ၁၆ ရက္ေန ့။

အင္းလ်ားကန္က တံတားနီ (သို ့) ရွစ္ေလးလုံးျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံၾကီးရဲ ့မတ္လ ၁၆ ရက္ေန ့။

မတ္လ (၁၆) ရက္ေန ့ကို တံတားနီေန ့လို ့ သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ခဲ့ရတာကေတာ့ - ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတ္လ (၁၆) ရက္ေန ့မွာ အာဏာရူးေတြရဲ ့ လက္ပါးေစေသနတ္ကိုင္သမားေတြျဖစ္တဲ့ လုံထိန္းလို ့ေခၚတဲ့ လုံျခဳံမွဳထိန္းသိမ္းေရးတပ္ဖြဲ ့၀င္ေတြေႀကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြ ေသြးေျမက်ခဲ့ရတဲ့ ေန ့တစ္ရက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္၊ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္နယ္ေျမ အင္းလ်ားကန္ေစာင္းေပၚမွာ က်ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ ့ ေသြးေတြေႀကာင့္ အင္းလ်ားကန္ေျမမွာ ေသြးလႊမ္းခဲ့ရသလို အင္းလ်ားကန္ေစာင္းေပၚက အျဖဴေရာင္ တံတားျဖဴလည္း အနီေရာင္ေျပာင္းခဲ့ရတဲ့အတြက္ ဒီေန ့ကို ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳသမိုင္းမွာ တံတားနီေန ့ရယ္လို ့ သတ္မွတ္ခဲ့ႀကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အာဏာရူး ေန၀င္းရဲ ့လက္ထက္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္က ျပည္သူ ့အာဏာကို လက္နက္နဲ ့ အဓမၼ စတင္သိမ္းပိုက္ခဲ့ရာမွ စလို ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလုံးျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံႀကီးနဲ ့ သန္းေရႊတို ့ မတရားအုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြရဲ ့ အသက္ေသြးေတြ ဆုံရွဳံးခဲ့ႀကတာကို ဘယ္ေသာအခါမွ ေမ့ေပ်ာက္မွာ မဟုတ္ပါဖူး။

ေခတ္အဆက္ဆက္တိုင္းမွာလည္း ေက်ာင္းသားစိတ္ဓါတ္ ေက်ာင္းသား၀ိညဥ္နဲ ့ ေက်ာင္းသားတို ့ရဲ ့ အာဏာရွင္ဆန္ ့က်င္ေရး လွဳပ္ရွားမွဳေတြဟာ လက္ဆင့္ကမ္း ရွင္သန္ေပၚေပါက္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၁၃ဂ ရက္ေန ့မွာ စက္မွဳတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ ျဖစ္ႀကတဲ့ ကိုဖုန္းေမာ္ ကိုစိုးႏိုင္တို ့ အာဏာရူးေတြရဲ ့ မတရားပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္မွဳေႀကာင့္ အသက္ဆုံးရွဳံးခဲ့ႀကရတာကို မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ႀကတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူအေပါင္းဟာ မတ္လ (၁၆) ရက္ေန ့မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ (ပင္မ) ေက်ာင္း၀န္းအတြင္းမွာ စုစည္းခဲ့ႀကျပီး အာဏာရွင္ မဆလ ေန၀င္းအစိုးရကို ျပင္းထန္စြာ ဆန္ ့က်င္ဆႏၵျပႀကပါတယ္။

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ (ပင္မ) ရဲ ့ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမေရွ႔တြင္ အာဏာရွင္ဆန္ ့က်င္ေရး ေဟာေျပာပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ၾကၿပီး စာရြက္စာတမ္းမ်ား ျဖန္႔ေ၀ခဲ့ၾကပါတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၀န္းအတြင္းရွိ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္တဲ့ မႏၱေလး၊ အမရ၊ ေတာင္ငူေဆာင္ေတြကို လွည့္လည္ခ်ီတက္ လူစုရင္း ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းအတြင္းရွိ အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားမ်ား ပူးေပါင္းလာၾကၿပီး ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းသားအုပ္ႀကီး ျဖစ္သြားခဲ့ျပီး ဆက္လက္ဆႏၵျပခဲ့ႀကပါတယ္။ ေဆးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း စက္မွဳတကၠသုိလ္နဲ ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ ့အတူ ပူးေပါင္း ပါ၀င္လာခဲ့ၾကပါတယ္။

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၀န္းအတြင္း ဆႏၵျပေႀကြးေႀကာ္ေနရင္း ေက်ာင္းသားမ်ားထဲမွ အလွည္က် ေဟာေျပာသူ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးက ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ရွိရာ အင္းစိန္ ႀကဳိ ့ကုန္းဘက္ဆီသို႔ ခ်ီတက္ဆႏၵျပႀကဖို ့ လႈံ႔ေဆာ္လိုက္ရာမွ ေက်ာင္းသားမ်ားအားလံုးက လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းကာ တၿပိဳင္နက္ ေထာက္ခံခဲ့ႀကျပီး ဆႏၵျပေက်ာင္းသားမ်ားအားလံုး စုစည္းညီညြတ္စြာနဲ႔ ညေန (၃) နာရီမွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အဓိပတိလမ္းကေန ေက်ာင္းျပင္ပသို ့ စတင္ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါတယ္။

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္း၀န္းအတြင္းက အဓိပတိလမ္းကေန စတင္ထြက္ခြာလာတဲ့ ဆႏၵျပေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားဟာ ထိပ္ဆုံးမွာ သမိုင္း၀င္ခြပ္ေဒါင္းအလံႀကီးကို လႊင့္ထူျပီး ျပည္လမ္းဘက္ကို ဦးတည္ ခ်ီတက္ထြက္ခြာလာခဲ့ႀကပါတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားထုႀကီးတစ္ရပ္လုံး ဆႏၵျပခ်ီတက္လာႀကတာကို ျမင္ေတြ ့ႀကရတဲ့ ျပည္သူေတြက အားေပးခဲ့ႀကတဲ့အျပင္ အထက္တန္းေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြလည္း ေနာင္ေတာ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြနဲ ့အတူ ခ်ီတက္ဆႏၵျပမွဳထဲ အားျဖည့္၀င္ေရာက္ ခ်ီတက္ဆႏၵျပလာခဲ့ႀကပါတယ္။ ေန၀င္း အာဏာရူးရဲ ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအေပၚ မတရားဖိႏွိပ္ခ်ဴပ္မွဳေတြကို ခံစားေနႀကရတဲ့၊ စက္မွဳတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုဖုန္းေမာ္တို ့ကို ေသနတ္နဲ ့ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့မွဳကို မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ျပီး နာက်ည္းေနႀကတဲ့ ေက်ာင္းသားထုႀကီးဟာ ရဲ၀န္ ့စြာနဲ ့ ခ်ီတက္ဆႏၵျပကာ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္ ့က်င္ေတာ္လွန္ခဲ့ႀကပါတယ္။ ညီညြတ္စြာ သံၿပိဳင္ေၾကြးေၾကာ္ေနႀကတဲ့ အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရး ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားဟာ မိုးထိတိုင္ေအာင္ လႊမ္းမိုးေနခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ ့ ဆႏၵျပ ေက်ာင္းသားထုႀကီးဟာ ရန္ကုန္ ျပည္လမ္းမအတိုင္း ဆက္လက္ခ်ီတက္လာရာ အင္းလ်ားလမ္းနဲ႔ ျပည္လမ္းေထာင့္ အင္းလ်ားကန္ တံတားျဖဴရွိရာ ကန္ေဘာင္ကို ေက်ာ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရုတ္တရက္ ရပ္တန္႔သြားခဲ့ပါတယ္။ အင္းလ်ားကန္ တံတားျဖဴကန္ေဘာင္ အေက်ာ္မွာ ေန၀င္း အာဏာရူးရဲ ့ လက္ပါးေစ စစ္ေခြးေတြဟာ သံဆူးႀကိဳးေခြမ်ားနဲ႔ ျပည္လမ္းမကို ပိတ္ဆို႔ ကာရံထားတာ ေတြ႔လိုက္ရလို ့ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရူးလက္ပါးေစ စစ္ေခြးေတြဟာ ေအးခ်မ္းစြာ ခ်ီတက္ဆႏၵျပလာတဲ့ ေက်ာင္းသားထုဘက္ကို လူသတ္ေသနတ္မ်ားနဲ႔ ခ်ိန္ထားၿပီး ဘရင္းကယ္ရီယာမ်ားကလည္း ေက်ာင္းသားေတြဆီကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ခ်ိန္ရြယ္ထားခဲ့ပါတယ္။

ျပည္လမ္းေပၚမွာ ဒီလို ဆႏၵျပခ်ီတက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားထုကို အာဏာရူး လက္ပါးေစ စစ္ေခြးေတြက အေရွ ့ဘက္က လူသတ္လက္နက္မ်ားနဲ ့ ခ်ိန္ရြယ္ထားေနစဥ္မွာ ေကက္က်စ္စဥ္းလဲလြန္းလွတဲ့ အာဏာရူးလက္ပါးေစ လုံထိန္း (ေန၀င္းအာဏာရူးရဲ ့ လုံျခဳံမွဳထိန္းသိမ္းေရးတပ္ဖြဲ ့၀င္) ေတြဟာ ဆႏၵျပေက်ာင္းသားထုရဲ ့ ေနာက္ဘက္ကေန ရုတ္တစ္ရက္ ေသနတ္မ်ား ဒိုင္းမ်ား တုတ္မ်ားနဲ႔ ပိတ္ဆို႔ ၀ိုင္းရံခဲ့ၾကပါတယ္။ အေရွ႔ဘက္မွာ အာဏာရူးလက္ပါးေစ စစ္ေခြးအုပ္စု၊ အေနာက္ဘက္မွာလည္း အာဏာရူးလက္ပါးေစ လံုထိန္းလူသတ္ေကာင္ေတြ၊ ညာဘက္က အင္းလ်ားကန္ေဘာင္၊ ဘယ္ဘက္မွာ လူေနအိမ္ေတြရဲ ့ ကာရံထားေသာ ၿခံစည္းရိုးမ်ားနဲ႔ ေလးဘက္ေလးတန္ ပိတ္မိေနျပီျဖစ္တဲ့ ဆႏၵျပေက်ာင္းသားထုဟာ အာဏာရူးေတြရဲ ့ သတ္ကြင္းထဲကို ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။

ဒီလို အာဏာရူးလက္ပါးေစ လူသတ္ေကာင္ေတြရဲ ့ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာစြာနဲ ့ ပိတ္ဆို ့မွဳေအာက္မွာ ေရာက္ရွိေနႀကစဥ္မွာ လူမဆန္လြန္းတဲ့ အမိန္ ့ေပးသံနဲ ့အတူ ေနာက္ဘက္က လုံထိန္းေကာင္ေတြဟာ ေအးခ်မ္းစြာဆႏၵျပေနႀကတဲ့ ေက်ာင္းသားထုကို လက္ကိုင္တုတ္မ်ားနဲ ့ အႀကမ္းဘက္စြာ ၀င္ရိုက္ပါေတာ့တယ္။ ရက္စက္ရမ္းကားစြာ ရုိက္ေနတဲ့ နံပါတ္တုတ္မ်ားနဲ႔ ရိုက္သံဟာ ေက်ာင္းသားမ်ား ေအာ္ဟစ္ေျပးလႊားၾကသံနဲ႔ အတူ အတိုင္းသား ၾကားေနခဲ့ရပါတယ္။ လက္နက္ဆိုလို ့ အပ္တိုတစ္ေခ်ာင္းေတာင္ မရွိတဲ့ ဆႏၵျပ ေက်ာင္းသားမ်ားဟာ ေျခဦးတည့္ရာကို ထြက္ေျပးၾကရပါတယ္။ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ေပၚ တက္ေျပးၾကခဲ့ရတယ္။ အခ်ိဳ႔လည္း အင္းလ်ားကန္ထဲ ခုန္ဆင္းၾကၿပီး လြတ္ေျမာက္ရာလမ္းကို ရွာခဲ့ၾကရတယ္။ ေသြးဆာေနတဲ့ လူသတ္ေကာင္ လံုထိန္းမ်ားဟာ မေျပးႏိုင္ေသာ ေက်ာင္းသူမ်ားကို ပိုမဲၿပီး ရိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ဆႏၵျပေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားဟာ ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ ျပည္လမ္းမေပၚမွာ အတုန္းအရံုး လဲက်ကုန္ၾကခဲ့ရတယ္။ နီးစပ္ရာ အိမ္ၿခံတံခါးမ်ားကို ေက်ာ္၀င္ၿပီး ေျပးပုန္းၾကရသူေတြဟာ အနည္းစု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ေပၚ တက္ေျပးၾကတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြေနာက္ကို လူသတ္ေကာင္ လုံထိန္းေတြဟာ အတင္းအဓမၼ လိုက္ရိုက္ၿပီး မေျပးႏိုင္သူ ဖမ္းမိသူ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြမ်ားကိုလည္း အင္းလ်ားကန္ထဲ ေမာင္းသြင္းၿပီး ေခါင္းကို ေရႏွစ္သတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အင္းလ်ားကန္ ေရျပင္လည္း ေသြးခ်င္းခ်င္းနီလို႔ အင္းလ်ားကန္ရဲ ့တံတားျဖဴ ကန္ေဘာင္လည္း ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတို ့ရဲ ့ေသြးေတြနဲ ့ နီနီရဲကာ တံတားနီအျဖစ္ကို ေႀကကြဲစြာ ေရာက္ရွိခဲ့ရပါတယ္။

အဲ့ဒီေနာက္မွ အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ႀကတဲ့ လံုထိန္း အခ်ဴပ္ကားမ်ား ေမာင္း၀င္လာျပီး ျပည္လမ္းေပၚတစ္ေလွ်ာက္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္နဲ ့ လဲက်ေနသူ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ၊ ေသဆံုးသြားရတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ၊ မေသမရွင္နဲ ့ ညီဒညဴေအာ္ဟစ္ေနႀကတဲ ့ ေက်ာင္းသူးေက်ာင္းသားေတြ၊ ဖမ္းဆီးမိတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို အခ်ဴပ္ကားေတြေပၚအတင္းဆြဲျပီး ပစ္တင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းေတြထဲက လုံထိန္းအခ်ဴပ္ကားအတြင္း ေရာက္ရွိခဲ့ရသူေတြဟာ အခ်ဴပ္ကားအတြင္းမွာ ထပ္မံေသဆုံးခဲ့ႀကရပါတယ္။

အာဏာရူး လက္ပါးေစ လုံထိန္းေတြရဲ ့ အခ်ဴပ္ကားေတြ ေမာင္းထြက္သြားတဲ့အခါမွာ မီးသတ္ကားေတြ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေစာင့္ဆိုင္းရာက ၀င္ေရာက္လာၾကၿပီး မီးသတ္ပိုက္မ်ားနဲ႔ ျပည္လမ္းတေလွ်ာက္ ေသြးစြန္းေနတဲ့ လမ္းမ၊ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္နဲ႔ တံတားျဖဴကို ေရပက္ျဖန္းျပီး ေဆးေၾကာသုတ္သင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီလို ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ ့ ေသြးေျမက်ခဲ့ရတဲ့ မတ္လ (၁၆) ရက္ေန ့ ညမွာဘဲ ရင္နာစဖြယ္ ဆုိးရြားလြန္းတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို အာဏာရူးလက္ပါးေစေတြဟာ ထပ္မံျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ည (၁၂) နာရီခန္႔မွာ အနီေရာင္ ပစ္ကပ္ကား တစ္စီး အင္းလ်ားကန္ေဘာင္မွာ ရပ္္လိုက္ပါတယ္။ ကားေပၚမွာ ပါလာေသာ လူသတ္ေကာင္ လံုထိန္းမ်ားဟာ ေက်ာင္းသူ မိန္းကေလး (၃) ေယာက္ကို ကားေပၚမွ ဒရြတ္တိုက္ ဆြဲခ်ၿပီး ကန္ေဘာင္ေပၚမွာ ပစ္ခ်ထားခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ေက်ာင္းသူ မိန္းကေလး (၃) ေယာက္ဟာ ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုး ေသြးမ်ားနဲ ့ျမင္မေကာင္းေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အသက္ေတာ့ ရွိေနေသးတယ္။ သတိရ တစ္ခ်က္ မရတစ္ခ်က္ျဖစ္ျပီး ေသလုေျမာပါးျဖစ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသူ မိန္းကေလး (၃) ေယာက္ကို ေတြ႔ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႔ ့က အနီးဆံုး လဘက္ရည္ဆိုင္ထဲကို တိတ္တဆိတ္ သယ္ခဲ့ႀကျပီး ေနာက္ေန ့ မနက္ မိုးလင္းခ်ိန္ နံနက္ (၅) နာရီေလာက္မွာ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးကို ပို႔ခဲ့ႀကပါတယ္။ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးမွာလည္း အျခားေသာ မတရားျပဳက်င့္ခံရတဲ့ ေက်ာင္သူအရြယ္ မိန္းကေလးမ်ား ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္လို႔ တာ၀န္က်ေနႀကတဲ့ သူနာျပဳဆရာမမ်ားက ေျပာျပပါတယ္။ ေက်ာင္းသူ မိန္းကေလးေတြ အာဏာရူးလက္ပါးေစေတြရဲ ့ အုပ္စုလိုက္ လူမဆန္စြာ မတရားျပဳက်င့္ခံရတဲ့အတြက္ သားအိမ္ကြဲၿပီး ေဆးရံုအေရာက္မွာ ေသဆံုးသြားခဲ့ႀကရတယ္လို ့ ေျပာပါတယ္။ ဒီလို မတ္လ (၁၆) ရက္ေန ့ မွာ ရိုက္ပုတ္ပစ္ခတ္ဖမ္းဆီးျပီး လုံထိန္းအခ်ဴပ္ကားေတြနဲ ့ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားခံရတဲ့ ဆႏၵျပေက်ာင္းသူေတြဟာ အာဏာရူးလက္ပါးေစ လူသတ္ေကာင္ လုံထိန္း မိစၦာေကာင္ေတြရဲ ့ လူမဆန္ေသာ ယုတ္မာမွဳကို ခံခဲ့ႀကရပါတယ္။


“ခင္ဗ်ားတို ့ကို စိန္ေခၚတယ္”

(၁)။

ကြ်န္မအပ်ဳိမ လွပါသည္

ကြ်န္မ.. တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ

ျဖဴသည္.. ႏုသည္

အခုအခံမပါ.. ကြ်န္မခႏၵာကိုယ္

ရွဳိက္ႀကီးဖိုငယ္.. အသြယ္သြယ္။

ကြ်န္မအသက္

သေျပခက္ေက်ာ္.. ေရတြက္ေသာ္

တစ္ကိုးရွစ္ရွစ္.. ေတာ္လွန္ေခတ္မွာ

တစ္တစ္ရစ္ရစ္.. တစ္ဆယ့္ရွစ္။

ကြ်န္မတို ့တကၠသိုလ္

အို ဘာကိုေထာက္.. ေႀကာက္ရမွာလဲ

တိုက္ပြဲ.. တိုက္ပြဲ

ရဲရဲေတာက္ပ.. ရဲေတာက္မဟာ

ကြ်န္မ.. ကြ်န္မ.. လက္နက္မခ်

ေက်ာင္းသားသမဂၢဖြဲ ့ႀက။

(၂)။

၁၉၈၈ မတ္လ

ဖက္ဆစ္အစိုးရ.. ေထာင္ထဲညမွာ

ကြ်န္မ..အပ်ဳိမ.. က်ဆုံးရသည္

ကြ်န္မ..ခုခံ မတြန္းလွန္ႏိုင္

မတန္အားယုတ္.. ႀကိဳးႏွင့္တုတ္ျပီး

လွဳပ္မရ.. ရုံးမရ

မရ.. မရ.. အို.. မရေတာ့

ကြ်န္မ..ေရတိမ္နစ္ခဲ့ရျပီ။

ကြ်န္မႏွဳတ္ခမ္း..ဖက္ဆစ္နမ္းႀက

ကြ်န္မရင္အုံ..ဖက္ဆစ္ ငုံႀက

ကြ်န္မ …တြင္း.. ဖက္ဆစ္ ….ႀက

ဖက္ဆစ္မုဒိန္း.. လုံထိန္း လုံထိန္း

နတ္စိမ္းပူး၀င္.. အရွင္လတ္လတ္

ေခတ္ေသနတ္နဲ ့ အငတ္မေျပ

ကြ်န္မအပ်ဳိရည္..ကိုေသာက္

တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ သုံးေလးေယာက္မက

ကြ်န္မေသေလာက္ပါျပီရွင္ရဲ ့။

(၃)။

ဒါေပမယ့္ေလ

ကြ်န္မ မေသ.. မ်က္ရည္မက်

ကြ်န္မေရတိမ္နစ္ ..သားအိမ္ညစ္လည္း

ကြ်န္မခ်စ္သည့္ ေတာ္လွန္ေရး

ကြ်န္မ ျမတ္ႏိုးသည့္ ဒီမိုကေရစီ။

ဟယ္… ဖက္ဆစ္အစိုးရ

ငါ့ေသြးသားကို ..နင္၀ါးျမိဳသည္

နင့္ကို ငါ ဘယ္ေတာ့မေက်

ဟယ္… အစိုးရ

ငါ့အပ်ဳိရည္.. နင္ဖ်က္ေခြ်သည္

ရာဇ၀င္ မေက်.. မေက်.. မေက်။

ေဟ့… အစိုးရအေမြ

ေနာက္လိုက္ေခြးတပ္..လုံထိန္းတပ္တုိ ့

သတၱိရွိရင္ လာစမ္းပါေစ…

ေသနတ္တစ္ကမ္း.. ေသြးခင္းလမ္းမွာ

ျငိမ္းခ်မ္းေရး အပ်ဳိမ

ျမန္မာပန္းပြင့္.. မုဒိန္းက်င့္ခံရ

နင္ အစိုးရ. အျပဳတ္ခ်မယ္

လုံး၀.. ငါတို ့ဒူးမေထာက္

လုံး၀ .. ငါတို ့ဒူးမေထာက္။

(၁၉၈၈ခုႏွစ္ မတ္လအေရးအခင္းတြင္ မဆလ လုံထိန္းတပ္တို ့၏ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံရျပီး၊ ေထာင္တြင္းတြင္ အဓမၼမုဒိန္းက်င့္ခံခဲ့ရေသာ ရန္ုကုန္စက္မွဳတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတစ္ဦး၏ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္)။


“အကြပ္မဲ့ အနုမာန”

တင္ပါးကို တံဆိပ္ မခတ္ယံုတမယ္

သတ္ခါနီး ႏြားတိရိစၦာန္ တေကာင္ လို

ေဟာဒီ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ေရွ ့တံတားနီ ရင္ ေခါင္းထဲ

ငါတို ့.. ေမာင္းသြင္းခံခဲ့ ရ။


ၿပည္လမ္းဟာ သူ ့ရဲ့ ဖားလ်ားခ် ဆံခ်ည္ေထြးမ်ား အေပၚ ဒလိမ့္ ေခါက္ေကြး

စီးက်လာေသာ ေသြးမ်ားၿဖင့္ ဒယိမ္း ဒယိုင္

ကိုယ့္ လက္ေကာက္၀တ္ကို ကိုယ့္ ေသြး ၿပန္ေၾကာမ်ားနဲ ့

ေနာက္ၿပန္ တုတ္ေႏွာင္ခံလိုက္ရေသာ ေန ့။


နတ္မိမယ္တပါး ေယာင္ေဆာင္ထားေသာ စစ္ဦးဘီလူး အဲဒီ ေန ့ကဘဲ

က်ုပ္ရဲ့ဆူးဟာ က်ုဳပ္ ကိုယ္ထဲက စထြက္ခဲ့ရတယ္ မႏွင္းဆီ ခင္ဗ်ားလို

အသားထဲၿမွဳပ္၀င္သြားတဲ့ က်ည္တေတာင့္

ဘယ္ေတာ့မွ ခြဲ မထုတ္ဘူးဆိုတဲ့ ဒီစကားကို ဒီအာဃာတနဲ ့ဘဲ

ဒီတံတားကေၿပာတုန္း ေနစြယ္က်ိုဳးသြားတာ ဘယ္သူလဲ ေဟ့...။


အရင္ေလာက္ ဘယ္ေတာ့မွလွမွာ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ ဆည္းဆာ

ႏွီးဖ်ာတခ်ပ္ရဲ့ ရာဇ၀င္ဟာ ေကာေဇာနီထက္ ပိုတန္ဘိုးရွိတယ္

လူၿဖစ္ခ်ိန္ မတန္ဘဲ လူၿဖစ္လာတဲ့သူေတြအတြက္ အပၸါယ္တံခါးကို

ေနာက္ေၾကာင္ၿပန္ ဥပေဒသ ထဲ ထည့္ဆြဲရအုန္းမယ္။


ခင္ဗ်ားတို ့ က်ေနာ္တို ့ရဲ့ အႏွီ ၿမက္ရိုင္း ေၿမနီတို ့ရဲ့

စုန္းစုန္းမွ မၿမွဳပ္ခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးကို ကုကၠိဳရိပ္တန္းနား

အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါအခါ အရပ္လက္သည္တို ့ ဖ်က္ခ်ခဲ့အုန္း

ေသြးအလိမ္းလိမ္းၾကားက ေနာက္ဆံုး

လွဳပ္နိုင္သေလာက္ ေလး တခ်က္ လွဳပ္သြား သြားခဲ့တဲ့ လႊာၿပားတေခ်ာင္းက

သမိုင္းကို ေဟာဒီ တံတားလို နီ ေစ ရင့္ ေစေၾကာင္း

လက္ခေမာင္း ကိုေနာက္ဆံုး က်န္ရစ္တဲ့ အရိုးတေခ်ာင္းနဲ ့ခတ္ မယ္။

လက္နက္မဲ့ လွံစြပ္မဲ့

က်ည္ကပ္မဲ့ ေရဘူးမဲ့

မ်က္ရည္ယိုဗံုးမဲ့ မီးေလာင္ဗံုးမဲ့

အိမ္ေၿခမဲ့ ယာေၿခမယ္.

မိသားစုမဲ့ အိပ္ေဆာင္မဲ့

ဘုရာသခင္လည္း ကိုးကြယ္ရာမဲ့ ခိုကိုးမဲ့။

နံပတ္တုတ္ တေခ်ာင္းနဲ ့နိုင္ငံေတာ္အား အုပ္ခ်ုဳပ္ရန္

နံပတ္တုတ္တေေခ်ာင္းနဲ ့ နိုင္ငံေတာ္အား ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ခဲ့ ၊

အာဏာရွင္တို ့မွာကား စာရင္းမဲ့အင္းမဲ့။

ၾကြင္းရစ္ခဲ့က်န္ရစ္ခဲ့ ခြ်င္းခ်န္ထားရစ္ခဲ့ရေသာ

အခ်က္ အလက္မဲ့ အခ်ိန္အခါမဲ့

နာရီ လက္တံ ပ်က္ တို ့သည္ သမိုင္း ဟု

ဘယ္ေသာမွ မမည္။

ၿမစ္ တို ့မည္သည္ စီးတတ္တိုင္း ပင္လယ္ မေရာက္၊

ေဒါင္းတို ့မည္သည္ ခြပ္တတ္တိုင္း အလံေပၚ မေရာက္

ယခုေသာ္ကား

ငါတို ့ အားလံုး အလံုးစံု ညီညြတ္ၿခင္းအားၿဖင့္

ကၽြ ္တံတားနီမည္ေသာ အရပ္္၌ စုရံုးမိေခ်ၿပီ

ရင္၌

အေတြး၌

စိတ္ကူးတိုင္း၌

မ်က္ကြင္း ေဟာက္ပက္တိုင္း၌

အိပ္မက္သားနက္နက္တိုင္း၌ လြင့္လ်က္ရွိေသာ အလံ၏ တိုင္ သည္ ၊

အာဇာနည္တို ့၏ ေက်ာဆစ္ရိုးမ်ားၿဖင့္ တည္ေဆာက္ၾကေလကုန္၏

အင္ယားကန္၏ ေရအေသသည္ ခင္ဗ်ားတို ့ စိတ္ေဇာအဟုန္ၿဖင့္ ရွင္ေခ် ၿပီ ။။

(ကဗ်ာေရးသားသူ - လူလူ လက်္ာ)။


☆ တံတားနီ အမွတ္တရ ☆

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ... ေႏြရာသီ မတ္လအလယ္မွာ

ဒီေနရာ၊ ဒီတံတားဟာ ေသြးစြန္းခဲ့တယ္။

လက္နက္မပါ လက္ဗလာနဲ႔

ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားကို

လံုထိန္းေတြ ေ႐ွ႕ေနာက္ ပိတ္ကာ၀ိုင္းလို႕

ေသ႐ိုက္ႏွက္ၾကတယ္။

ေက်ာင္းသူအပ်ိဳ ကေလးမငယ္ေလးေတြကို

တဏွာ႐ူးတဲ့ လံုထိန္းေတြက

ကားေပၚဆြဲတင္ အေမွာင္တိုက္သြင္းလို႕

ေခြးဇာတ္ခင္းတာ ခံခဲ့ၾကရတယ္။

ေက်ာင္းသားလူငယ္ ေယာက္်ားငယ္မ်ား

ဦးေႏွာက္ထြက္၊ ေမွာက္ခံုလဲလို႕

ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ ေသပြဲ၀င္ခဲ့ၾကရတယ္။

ပိုင္႐ွင္မဲ့ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားကတ္ေတြ၊

ေသြးစြန္းေနတဲ့ စာအုပ္ေတြ၊

ဖိနပ္ေတြ၊ လြယ္အိတ္ေတြ…

ဟုိမွာတစ… ဒီမွာတစနဲ႔ ျပန္႔ကာႀကဲလို႔

ျမင္မေကာင္းေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရတာ။

ဒီေနရာ ဒီတံတားဟာ ေသြးမေျခာက္ေသးပါ။

ျမက္ခင္းေအာက္မွာ၊ ေသြးေတြ႐ွိေသးတယ္။

တံတားေပၚက ခံုေတြကို ေခါက္ၾကည့္ရင္

ငိုသံ၊ ညည္းသံ၊ ေအာ္ဟစ္သံေတြ ၾကားရအံုးမယ္။

မျမင္ဘူး၊ မေတြ႔ဘူး၊ မမီလိုက္တဲ့ လူငယ္မ်ား

အင္းလ်ားကို ေလွ်ာက္သြားတဲ့အခါ

မင္းတို႔ ေျခေထာက္ေအာက္မွာ

ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြေသြး

ေစးထန္းေနတာ သတိရပါ။

ျမင္ဘူး၊ ေတြ႔ဘူး၊ ႀကံဳဘူးခဲ့သူ လူလတ္မ်ား

အသက္ေပးခဲ့ၾကရသူေတြ၊ အ႐ွက္စေတးခဲ့ရသူေတြကို

မင္း ေမ့ထားလိုက္ေတာ့မွာလား။

တမလြန္မွာ... စိတ္မေအးႏိုင္ဘဲ ႐ွိေနေသးတဲ့ ၀ိညာဥ္မ်ား

လက္စားေခ်ႏိုင္ဘို႔အေရး

လာကူေပးလွည့္ၾကပါ။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္၂၀ေက်ာ္... ေႏြရာသီ မတ္လအလယ္မွာ

ဒီေနရာ ဒီတံတားဟာ

ေသြးစြန္းခဲ့တယ္။

(ကဗ်ာေရသားသူ - ေမမင္းဆက္)။