သတင္းစာဆရာၾကီး ဦးဝင္းတင္၏ သဝဏ္လႊာ

ေအာက္ပါသဝဏ္လႊာသည္ မၾကာခင္က ေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာေသာ ျမန္မာ သတင္းစာဆရာၾကီး ဦးဝင္းတင္၏ ၾကိဳတင္ အသံသြင္းယူ ရိုက္ကူးထားေသာ သဝဏ္လႊာကို ျပန္လည္ ေရးကူးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤဗြီဒီယိုေခြကို ထိုင္း ႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမ့ဳိ တြင္ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔က က်င္းပခဲ့ေသာ SEAPA ၏ ၁ဝ ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေဝးတြင္ စတင္ျပသခဲ့ပါသည္။

အေရွ႔ေတာင္အာရွမွ ေရာင္းရင္း သတင္းစာဆရာမ်ား ခင္ဗ်ား ...

က်ေနာ့္ရဲ့ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္၊ ဒီမိုကေရစီန႔ လူ႔အခြင့္အေရး တိုက္ပြဲဝင္မႈမ်ားေၾကာင့္ စစ္အစိုးရက က်ေနာ့္ကို အက်ဥ္းခ်ထားခဲ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ့္ရဲ့ သတင္းစာလုပ္ငန္းကို မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ က်ေနာ္ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုစာမွ် ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ့ ရွည္ၾကာလွတဲ့ သတင္းစာဆရာဘဝမွာ ဒီကာလဟာ စိတ္ပ်က္စရာ အေကာင္းဆံုး ကာလေတြပါဘဲ။

ရွည္ၾကာလွတဲ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ တိုက္ပြဲအတြင္းမွာ အျခားႏိုင္ငံတဝွမ္းက ႏိုင္ငံေရး အတိုက္အခံမ်ားနဲ႔အတူ က်ေနာ့္ရဲ့ သတင္းစာဆရာ ရဲေဘာ္ အမ်ားအျပားလည္း စစ္အစိုးရရဲ့ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ နာမည္ေက်ာ္သတင္း စာဆရာ စာေရးဆရာ ေမာင္ေသာ္က အပါအဝင္ က်ေနာ့္ရဲ့ ရင္းႏွီးတဲ့ သတင္းစာဆရာမိတ္ေဆြ ဆယ္ဂဏန္းအခ်ဳိ႔ ဟာ ေထာင္တြင္း လူမဆန္တဲ့ ညႇဥ္းပန္းမႈဒဏ္ေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

က်ေနာ့္လို တခ်ဳိ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကေတာ့ ငရဲခန္းလို တိုက္ခန္းက်ဥ္းေလးေတြထဲမွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အက်ဥိးခ်ခံရၿပီးမွ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ခုခ်ိန္ ထိသတင္းစာဆရာ အမ်ားအျပားနဲ႔ စာေရးဆရာ အမ်ားအျပား ေထာင္ေတြထဲမွာ လူမသိေသးတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ဳိးစံုကို ခံစားေနၾကရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သူတို႔ထဲက တခ်ဳိ႔ကေတာ့ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ၎၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ၎ မစြမ္းမသန္ ျဖစ္သြားခဲ့ၾကရပါတယ္၊ တခ်ဳိ႔ကေတာ့ ေသဆံုးသြားခဲ့ၾကရပါတယ္။ တႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔ ျပန္႔ၾကဲေနတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ေတြက ရဲေဘာ္ သတင္းစာဆရာေတြရဲ့ သတင္းေတြကို က်ေနာ္တို႔ တိုေရရွားေရသာ ရရွိခဲ့ပါတယ္။

အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ္တို႔စာေရး၊ စာဖတ္ခြင့္ မရခဲ့ၾကပါဘူး၊ အျခားအက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ စကားေျပာခြင့္ေလး ေတာင္မရခဲ့ပါ။

က်ေနာ္တို႔ကို ေထာင္ထဲထည့္ ဒုကၡေပးခဲ့ၾကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ မကန္းေသးပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ဘဲ မွိန္ေဖ်ာ့ေနပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ဘဲ ေသးငယ္ပါေစ၊ လိႈဏ္ဂူအဝက အလင္းေရာင္ကို က်ေနာ္တုိ႔ အၿမဲျမင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီအလင္းေရာင္ဆိုတာကို သတင္းေတြ၊ သတင္းစကားေတြ အျဖစ္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီသတင္းေတြ အကုန္လံုးကိုစုၿပီး က်ေနာ္တို႔ သတင္းစဥ္ေလးတခု ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါတယ္။ ဒီသတင္းစဥ္ေလးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ၊ ဘဝတူ သာမန္ရာဇဝတ္ အက်ဥ္းသားေတြကို သတင္းေတြ ျပန္ၾကားအသိေပးပါတယ္၊ အားေပးပါတယ္၊ အသိအျမင္ တိုးပြါးေစပါတယ္။ ဒီအက်ဳိးေၾကာင့္ မတည္ၿငိမ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ဆႏၵျပဘို ႔ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ႏိုင္တာေတြကို လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ္ ေထာင္ကလြတ္လာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအရ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္တာေတြ၊ စီးပြါးေရးအရ အျမတ္ထုတ္တာေတြ၊ လူမႈေရးအရ ခြဲျခား ဆက္ဆံတာေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ၿပိဳကြဲေနတာေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္တာေတြကို ႏိုင္ငံတြင္းမွာ ေနရာအႏွံ႔အျပား ေတြ႔ေနရပါတယ္။

အခုကာလဟာ စာနယ္ဇင္းလုပ္ငန္းရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ၾသဇာ ကမၻာတဝွမ္းမွာ အၾကီးအက်ယ္ တက္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ဒါေပမဲ့ဒါဟာ တေလာကလံုး လက္ေတြ႔ဘဝေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ စာနယ္ဇင္းလုပ္ငန္းက သတင္းစာဆရာ အမ်ားအျပားဟာ ခုထိ ခြဲျခားဆက္ဆံ ခံေနရတံုးဘဲ၊ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံေနရတံုး၊ အက်ဥ္းခ်ခံေနရတံုးဘဲ ဆိုတဲ့ခါးသီးတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကုိ က်ေနာ္ သိလာပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အေရွ႔ေတာင္အာရွက ႏုိင္ငံအမ်ားအျပား၊ အာရွ၊ အာဖရိကနဲ႔ တကမၻာလံုးမွာ တရားစြဲခံေနရတံုး၊ ႏွိမ္နင္းခံေနရတံုး၊ တခ်ဳိ႔ဆိုရင္ သတ္ျဖတ္တာ ေတာင္ခံေနၾကရတံုးပါ ဘဲ။

တျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ မတူဘဲ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံက သတင္းသမားေတြကေတာ့ ဖိႏွိပ္ေရး ဥပေဒေတြရဲ့ ဖိအားေပးမႈကုိ ခံေနၾကရပါတယ္။ အမ်ဳိးသား လံုျခံဳေရး ကိစၥေတြ၊ အစိုးရ လွ်ဳိ႔ဝွက္ခ်က္ ေပါက္ၾကားမႈေတြ၊ အၾကမ္းဘက္သမားေတြဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနၾကရပါတယ္။

ဒါေတြဟာ ကေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရင္ဆိုင္ေနရဆဲ အေျခအေနေတြပါ။ ဒီမိုကေရစီေရးနဲ႔ သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္အတြက္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲဝင္ရပါဦးမယ္။ ဒီတိုက္ပြဲဟာ အေရွ႔ေတာင္အာရွက စာနယ္ဇင္းသမားေတြ အားလံုး အဆံုးတိုင္ ဆက္လက္ၾကိဳးပန္းရမဲ့ တိုက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္။

အေရွ႔ေတာင္အာရွ သတင္းစာသမဂၢ (SEAPA) ရဲ့ ၁ဝ ႏွစ္ေျမာက္ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားကို က်ေနာ္ ၾကိဳဆို ႏႈတ္ခြန္းဆက္လိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ကင္းၿပီး လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းစာဆရာအားလံုး၊ အထူးသျဖင့္ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံက ဖိႏွိပ္ခံ၊ ထူးခတ္ခံ စာနယ္ဇင္းသမားေတြ အားလံုးအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ဘြယ္ အခ်ိန္ကာတရပ္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတဲ့ တခုတည္းေသာ ဘံုတိုက္ပြဲကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ၾကပါနဲ။

အေရွ႔ေတာင္အာရွ သတင္းသမဂၢ အဓၶန္႔ရွည္ပါေစ။