၇ . ၇ . ၆၂ မေမ့ႀကနဲ ့။

ေအာက္ေဖၚျပပါ ကဗ်ာေလးကေတာ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၇) ရက္ေန ့မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ၇ ဇူလိုင္အေရးေတာ္ပုံနဲ ့ (၈) ရက္ေန ့မွာ ျဖဳိခ်ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦးနဲ ့ အသက္ေပးစြန္ ့လႊတ္ခဲ့ႀကရတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတာ္သူ ေက်ာင္းသားအေပါင္းတို ့ကိုယ္စား မေမ့ႏိုင္တဲ့ ၇ ဇူလိုင္အေႀကာင္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အတြင္းက မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားတစ္ဦးကေန ခံစားသီဖြဲ ့ထားတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ယခုေခတ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းေတာ္သူ ေက်ာင္းေတာ္သားအေပါင္းတို ့ သိေစဖို ့အတြက္ လက္ဆင့္ကမ္းလိုက္ပါတယ္။

အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း။

`ဓါးကိုဓါးခ်င္း လွံကိုလွံခ်င္း
တုန္႔ႏွင္းရမယ္´ .. ဒင္းေျပာခဲ့တဲ့ စကား
နား၀မွာ ၾကားဆဲ … ။

7 July ေသြးအိုင္ထြန္းခဲ့ရတဲ့ေန႔ မေမ့ႏိုင္ပါဘူး။
ဒင္းလက္ခ်က္နဲ႔
အသက္ထြက္ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသား
ရာေပါင္းမ်ားစြာေတြ
ေသအံမူးခိုက္ ၾကိမ္စာတိုက္ခဲ့ … ။

ငမိုက္ေကာင္ ဒင္းတို႔ကို
လက္စားေခ်ရတဲ့ကိုယ္ ငါတို႔ျဖစ္လို၏ ... ။
ဒင္းတို႔ျဖိဳခ် ျပိဳက်ခဲ့ရတဲ့ သမဂၢေက်ာင္းေဆာင္
ျပန္လည္တည္ေထာင္ရတဲ့ ဘ၀
ငါတို႔ရၾကပါေစ … ။
ကမာၻမေၾကဘူးေဟ့ ... ။

လြန္ခဲ႔တဲ့အျဖစ္
(၂၆) ႏွစ္ ေခတ္တေခတ္ ၾကာတဲ့အခါ
သူတို႔ေတြ လူျပန္ျဖစ္ မ်ဳိးဆက္အသစ္နဲ႔
သည္ေခတ္က က်ဳပ္တုိ႔ပဲေဟ့ …. ။

ရင္ေသြး (၁၉၈၈ ခုႏွစ္)။