ဘုရားဓမၼာရုံအား အပိုင္စီးလိုႀကေသာ ေလာဘသား ရယကႏွင့္ ႀကံ ့ဖြတ္တို ့အေႀကာင္း။

ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္အေတာ္မ်ားမ်ား၌ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူဘုရားပူေဇာ္ပြဲမ်ားသည္ ယင္းၿမိဳ႕နယ္ရပ္ကြက္တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခု သဖြယ္ျဖစ္လာခဲ့ၾကပါၿပီ။

ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူပူေဇာ္ပြဲမ်ား၏ေနာက္တြင္လည္း မတရားမႈ၊မသမာမႈမ်ားႏွင့္ဘာသာေရး အေၾကာင္းျပၿပီး ေသာက္စားမူးယစ္ ရမ္းကားမႈမ်ားသည္လည္း ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ပါလာခဲ့ၾကပါသည္။

ယခုတင္ျပမည့္ကိစၥမ်ားသည္လည္း ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူဘုရားပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ေနေသာ ရယက ၏ မတရားမႈမ်ားအေၾကာင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ သကၤန္းကြ်န္း ၿမိဳ႕နယ္ ႀကီးပြားေရးရပ္ကြက္တြင္ ဓမၼာရံုတစ္ခုရွိရာ ယင္းဓမၼာရံု၏အမည္မွာ ရတနာသိဒိၶႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူဓမၼာရံုပင္ျဖစ္ပါသည္။

ထို႔ျပင္ မိုးကုတ္ဝိပႆနာအဖြဲ႕ခြဲတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းဓမၼာရံုအား ဦးထြန္းက်င္ ဆိုေသာ ရပ္မိရပ္ဖတစ္ဦးမွ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္၌ ယင္း၏ ကိုယ္ပိုင္ေငြျဖင့္ မတည္ တည္ေဆာက္ၿပီးေနာက္ သံဃာ့ဒါနဆြမ္းေလာင္းအသင္းဖြဲ႕စည္းရန္ ရပ္ကြက္ရပ္မိရပ္ဖမ်ားႏွင့္ ဘာသာေရးလုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါဓမၼာရံုသည္ မည္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္မွ် မသက္ဆိုင္ မပတ္သက္ပဲ ရပ္ကြက္ရပ္မိ ရပ္ဖမ်ားျဖင့္သာ စုေပါင္းတည္ေထာင္ထားေသာ ဓမၼာရံုတစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ ယခုအခါတြင္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူပူေဇာ္ပြဲမ်ား ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုသဖြယ္ ထြန္းကားလာရာမွ ျပသာနာအစပ်ိဳးလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ ရတနာသိဒိၶႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူဓမၼာရံုမွႀကီးမွဴး၍ ရပ္ကြက္အတြင္း ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူဘုရားပြဲ လွည့္လည္အပူေဇာ္ခံရာမွ ရရွိလာေသာ ေငြေၾကးမ်ားအား ရယက မွသိမ္းယူၿပီး ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အသံုးျပဳလာခဲ့ၾကပါသည္။

ယခင္ရယကဥကၠဌေဟာင္း ဦးဆန္းျမင့္ေအာင္ ဆိုသူမွ (၈) ႏွစ္အတြင္း ႏွစ္က်ပ္ရွစ္ဆူပူေဇာ္ပြဲမွ အလွဴခံရရွိေငြ က်ပ္ (၅) သိန္းေက်ာ္အား သိမ္းယူသြားခဲ့ၿပီး၊ နာဂစ္ေလေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ ယိုယြင္းသြားေသာ ဓမၼာရံုအား ျပဳျပင္ရန္ ဓမၼာရံုလူႀကီးမ်ားမွ ျပန္လည္ ေတာင္းခံခဲ့ရာ ႏွစ္သိန္းခြဲခန္႔သာ ရရွိခဲ့ၿပီး က်န္ေငြမ်ားကို ယခုအခ်ိန္ထိ မရရွိခဲ့ေသးေပ။

ယခု လက္ရွိ ဥကၠဌ ဦးေဆာင္းတင္ ဦးေဆာင္ေသာ ရယကအဖြဲ႕မွလည္း ယခင္ ဥကၠဌ၏ အစဥ္အလာကဲ့သို႔ပင္ ႏွစ္က်ပ္ရွစ္ဆူဘုရားပြဲမွ ရရွိေသာ အလွဴခံေငြမ်ားကို သိမ္းယူလာခဲ့သည္မွာ လြန္ခဲ့သည့္ သံုးႏွစ္ခန္႔ကအထိျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ရပ္မိရပ္ဖတို႔၏ ကန္႔ကြက္မႈေၾကာင့္ အလွဴခံေငြမ်ားအား ဓမၼာရံုသို႔ ျပန္လည္အပ္ႏွံခဲ့ရသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ရယကဥကၠဌႏွင့္အဖြဲ႕သည္ ဓမၼာရံု အား ရယူသိမ္းပိုက္ရန္ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ႀကိဳးစားလာခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္း ရယက ဥကၠဌႏွစ္ဆက္လံုးသည္ ေဘာက္ေထာ္မွ ေျပာင္းေရႊ႕လာေသာ ဘိုးဘိုးႀကီးနတ္စင္မွ ရရွိသည့္ အလွဴဝင္ေငြမ်ားအားလည္း သိမ္းပိုက္ၿပီး မိမိကိုယ္က်ိဳးအတြက္ သံုးစြဲလာခဲ့သည္မွာ အမ်ားအသိပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ရယကဥကၠဌ ဦးေဆာင္းတင္သည္ အၿမဲတမ္း မူးယစ္ေနတတ္ေသာ အရက္သမားတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ရယက၏ ဖြဲ႕စည္းပံုအရ ရွိရမည္ျဖစ္ေသာ အဖြဲ႔ဝင္(၁) ေနရာ၌ လစ္လပ္ေနျခင္းအား ျဖည့္စြက္ျခင္းမရွိပဲ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအားတစ္ဦးတည္း အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသူ ျဖစ္သည္။

ရပ္ကြက္အတြင္းရွိ ထရန္စေဖာ္မာပံုးအား ၿခံစည္းရိုးခတ္ရန္အတြက္ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ရပ္ကြက္အတြင္း ေငြမ်ား လွည့္လည္ေကာက္ခံထားေသာ္လည္း ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာသည္အထိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမရွိပဲ၊ ထိုေငြမ်ားကို ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အလြဲသံုးစားျပဳ ထားပါသည္။ ေနရာအားျဖင့္ ရပ္ကြက္တစ္ခု၏ အႀကီးအကဲ၊ ရယကဥကၠဌ အျဖစ္ တာဝန္ယူထားေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ေတာ့ ရပ္ကြက္အက်ိဳး စီးပြားႏွင့္ တိုးတက္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္းမရွိပဲ ရရွိလာေသာေငြေၾကးမ်ားအား ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ သံုးစြဲျခင္း၊ အရက္ေသစာေသာက္စားမူးယစ္ေနျခင္းကိုသာ လုပ္ေဆာင္ေနသူတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို႔ ရယက ဥကၠဌ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ ၿမိဳ႕နယ္အရန္မီးသတ္တပ္ဖြဲ႕ဝင္၊ ရပ္ကြက္မီးသတ္တပ္ဖြဲ႕မွဴး ခင္ေမာင္ထြန္းဆိုသူကလည္း ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္လာခဲ့ပါသည္။ ခင္ေမာင္ထြန္းသည္ ယခင္က ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ကိုယ္လံုးတြင္ ခရုသင္းမ်ား ျမင္မေကာင္းေအာင္ေပါက္ေန၍ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအဖြဲ႕မွ ထုတ္ပယ္ထားခံခဲ့ရသူ တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။

ခင္ေမာင္ထြန္းသည္ ရပ္ကြက္အတြင္း၌ မူးယစ္၍ အရည္အခ်င္းမရွိေသာ ဥကၠဌၿပီးလွ်င္ ဒုတိယဥကၠဌ ကဲ့သို႔ပင္ ရပ္ကြက္အတြင္း အာဏာျပေနပါသည္။ ရပ္ကြက္အတြင္း၌ မီးသံုးခ်င္သည့္အခ်ိန္တြင္ သံုးႏိုင္ရန္ တစ္အိမ္လွ်င္ ၃၀ဝ၀ က်ပ္ႏူန္းျဖင့္ သူ႔အား ပံုမွန္ ဆက္ေၾကးေပးေနရပါသည္။

ယင္းဥကၠဌႏွင့္ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႕မွဴးမွ ဦးေဆာင္၍ ရပ္ကြက္မွ ရာအိမ္မွဴး၊ ဆယ္အိမ္မွဴးမ်ားအား အစည္းအေဝးေခၚယူ၍ လက္ရွိ ဓမၼာရံုလူႀကီးမ်ားအား ဖယ္ရွားကာ ယင္းတို႔ စိတ္ႀကိဳက္လူမ်ားျဖင့္ အစားထိုးဖြဲ႕စည္းထားေသာ ဓမၼာရံုအဖြဲ႕သစ္ဖြဲ႕စည္းရန္ ႀကိဳးစားလာၾကပါသည္။

ရယကအဖြဲ႕၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဓမၼာရံုအား ျခယ္လွယ္ႏိုင္မွသာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ျပဳလုပ္ေနၾကျဖစ္ေသာ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူပူေဇာ္ပြဲမွ ရလာေသာ အလွဴေငြမ်ားအား ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အသံုးျပဴႏိုင္ရန္သာ ျဖစ္ပါသည္။

လက္ရွိဓမၼာရံုလူႀကီးအဖြဲ႕မ်ားမွ ဘာသာတရားကို ၾကည္ညိဳေသာစိတ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေနသည္ကို ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးျဖင့္ ေငြေၾကးေၾကာင့္ သိမ္းပိုက္ေနရာယူႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဤျဖစ္စဥ္အရ မိမိကိုယ္က်ိဳးအတြက္ ဘာသာေရးအား ခုတံုးလုပ္၍ တကယ့္ စိတ္ရင္းမွန္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေနသူမ်ားကို အဓမၼဖယ္ရွားရန္ ႀကိဳးစားေနသူမ်ားအား မည္ကဲ့သို႔ အေရးယူေဆာင္ရြက္သြားမည္ဆိုသည္ကို ကံတရားကို အားကိုးၿပီး ေစာင့္ဆိုင္းၾကည့္ရႈရန္သာ လိုပါေတာ့သည္။