Tuesday, December 27, 2011

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို စုထားတဲ့ အသံ။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို စုထားတဲ့ အသံ။

ယခုအခ်ိန္ထိ စုစုေပါင္း လူ ၈၄၃ ေယာက္ ပါ၏။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ဆက္ကာ ဆက္ကာ တိုးပြားေနဆဲ။

ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္လတ္လတ္ လူစံုစြာ ဒီအဖြဲ႕ထဲမွာ ရွိ၏။ ျပည္တြင္းက ျပည္ပက ... ။

ႏုိင္ငံေရးသမား၊ အႏုပညာသမား၊ စီးပြားေရးသမား၊ ေက်ာင္းသား ... အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး ညီညာစြာ ပါ၀င္ၾကကုန္သည္။

ကၽြႏု္ပ္တို႔အားလံုးကို ညီေအာင္ညွိထားေသာအရာကား တစ္ခုတည္း။

ကၽြႏု္ပ္တို႔အားလံုး၏ ဦးတည္ရာကား တစ္ခုတည္း။

ကၽြႏု္ပ္တို႔အားလံုး၏ ဟစ္ေၾကြးမႈက တစ္သံတည္း။

ေန႔စဥ္မျပတ္ တစ္ရံမလတ္ ဟစ္ေၾကြးေနၾက၏။

ယင္းသည္ကား ...

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအား လႊတ္ေပး။ ခုခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပး။

ဘ၀ဆိုသည္မွာ အိပ္မက္ႀကီးတစ္ခုဟု ဆိုပါလွ်င္ အိပ္မက္၏ ဦးတည္ရာမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပင္ျဖစ္လိမ့္မည္။

ယင္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားအား စုေပါင္းလိုက္ေသာအခါ အသံတစ္သံထြက္လာ၏။

ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုးကို လႊတ္ေပး။ ခုခ်က္ခ်င္း လႊတ္ေပးပါ။

ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စား ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ေန၍ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ဒီအသံတစ္ခုတည္းကို ဘာေၾကာင့္ထပ္တလဲလဲ ျပဳေနၾကပါသနည္း။ မသက္ဆိုင္သလို မေနသာေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာလူငယ္အားလံုး၏ အကိုႀကီးသဖြယ္ျဖစ္ေသာ ကိုမင္းကိုႏုိင္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ စစ္အစိုးရ၏ လူမဆန္ေသာ အက်ဥ္းေထာင္မ်ား အတြင္း တရားမဲ့စြာ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းကို ခံေနၾကရသည္။

ယခုအခါ အရပ္သားအစိုးရဟု အမည္ခံေသာ စစ္ဗိုလ္တို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေလသည္။ ျပည္သူ႔အသံကို နားေထာင္သည္ဟု ဆို၏။ ဒီမိုကေရစီကို ေဖာ္ေဆာင္သည္ဟု ဆို၏။ အေမရိကန္က၊ ၿဗိတိန္က၊ ထိုင္းက၊ တရုတ္က၊ ဂ်ပန္က ၀န္ၾကီးမ်ား လာၾကကုန္၏။ ဖက္လွဲတကင္း လက္ေတြဆြဲၾက ေပြ႕ဖက္ၾကကုန္၏။

သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီ အေရးအတြက္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားခဲ့သူမ်ားမွာေတာ့ သံတိုင္ေတြၾကားရွိေနဆဲ။

အကယ္၍ ျမန္မာျပည္သည္ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံျဖစ္ေနၿပီဟု ဆိုပါလွ်င္ ဒီမိုကေရစီရဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သူမ်ားကို ယခုထိ ဘာကိစၥ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားဖို႔ လိုပါမည္နည္း။ ယေန႔ေခတ္ ကမၻာအရပ္ရပ္တြင္ ဘယ္ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံမွ ယခုကဲ့သို႔ တရားမဲ့စြာ ႏွစ္ရွည္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းမရွိပါ။ ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အရွင္ဂမၻီရႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ ဦးခြန္ထြန္းဦးႏွင့္တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ဆက္လက္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းမွာ ဒီမိုကေရစီဟု လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းခ်င္ေနေသာ ျမန္မာအစိုးရ၏ လက္ေမာင္းအား ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်ထားသကဲ့သို႔ရွိေသာ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲၾကီး ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ျမန္မာအစိုးရ၏ လက္ဖဝါးအလယ္ေခါင္တြင္ ဆူးေနေသာ သံမိႈျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုးမွာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အစိုးရကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း (တျခားႏိုင္ငံမ်ားကဲ့သို႔) အားကိုးခ်င္လွ ယံုၾကည္ခ်င္လွပါသည္။ သို႔အတြက္ အစိုးရဘက္ကလည္း ပထမဦးဆံုး လုပ္ျပရမည့္ ကိစၥမွာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအားလံုးကို ခၽြင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးေရးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔မွသာ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရး လမ္းေၾကာင္းကိုေလွ်ာက္လွမ္း နိုင္ျပီး ျပည္တြင္းစစ္မီး ျငိမ္းေအးေစမည္။

အစိုးရက အစိုးရလို က်င့္မွ ျပည္သူကလည္း ျပည္သူလို က်င့္ေပလိမ့္မည္။

အစိုးရက ျပည္သူကို ရန္သူထင္၍ ရန္မူေနပါလွ်င္ ျပည္သူတို႔က ဘယ္လို ေနထိုင္ရပါမည္နည္း။

ျပည္တြင္းေရးတြင္ စစ္အင္အားသံုးစရာမလိုပါ။ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ခ်ထားစရာမလိုပါ။ ယခုအခါ အစိုးရဖြဲ႕ထားသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္က အလီလီထုတ္ျပန္ေသာ ေၾကျငာခ်က္တို႔တြင္ တိုင္းျပည္လံုၿခံဳေရး မထိပါးသူမ်ားအား ျပန္လႊတ္ရန္ဆိုေသာ စကားရပ္ပါ၏။

အာေပါင္အာရင္းသံေသာ ပါးစပ္တစ္ေပါက္ႏွင့္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓါတ္မွလြဲ၍ ဘာမွ မရွိေသာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ တုိင္းျပည္လံုၿခံဳေရးကို မည္သို႔ ထိပါးႏိုင္ပါသနည္း။

ဆြမ္းစားစရာ သပိတ္တစ္လံုးႏွင့္ ေမတၱာတရားမွလြဲ၍ ဘာမွ မသယ္ေဆာင္တတ္ေသာ အရွင္ဂမၻီရႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ တုိင္းျပည္လံုၿခံဳေရးကို မည္သို႔ ထိပါးႏိုင္ပါသနည္း။ ပါးစပ္ျဖင့္ေျပာသူကို ပါးစပ္ျဖင့္ တုန္႔ျပန္ပါ။ ေသနတ္ျဖင့္ မတုန္႔ျပန္ရန္ အႀကံျပဳလိုပါသည္။ အရပ္သားအစိုးရဟု ဆိုပါလွ်င္၊ ဒီမိုကေရစီအစိုးရဟု ဆိုပါလွ်င္ အရပ္သားဆန္စြာ ဒီမိုကေရစီဆန္စြာ က်င့္ႀကံရပါမည္။

ထိုသို႔ က်င့္ႀကံရန္လည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔တိုက္တြန္းပါ၏။

သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ကား သာမာန္ျပည္သူမ်ားသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္တြန္းေတာင္းဆိုျခင္းမွလြဲ၍ တျခားဘာမွ် မစြမ္းႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ မိုးစက္ေပါက္မ်ား က်ဖန္မ်ားေသာ္ သမုဒၵရာပင္ျပည့္ႏွက္ေစသည္သို႔ ကၽြႏု္ပ္တို႔အဖန္တလဲလဲ ေတာင္းဆိုရမည္သာျဖစ္ပါသည္။

အတၱဟိ အတၱေနာ နာေထာ...ဟု ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့အတိုင္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ့္အားကုိယ္ကိုး၍ အဖန္ဖန္တလဲလဲ ေတာင္းဆိုေနပါမည္။ နားရွိေသာသူမည္ကား ၾကားပါေစ ... ဟု သမၼာက်မ္းစာ၏ အဆိုအတိုင္း ျပည္သူ႔အသံကို နားေထာင္ေသာ အစိုးရဆိုလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ အသံကို ၾကားပါေစ။

ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ကား ျမန္မာျပည္သူျပည္သား စစ္စစ္မ်ားျဖစ္ပါေျခ၏။

ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ တူညီေသာ ဆႏၵသည္ကား ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုး လြတ္ေျမာက္ေရးျဖစ္ပါသည္။

ကၽြႏု္ပ္တို႔သာမက ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုးလည္း ဤသို႔တစ္သေဘာတည္းရွိေနလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။

လႊတ္ေတာ္ထဲ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ရန္ အဆိုတင္သြင္းေသာအခါမွာ တပ္မေတာ္သားေတြကပင္ ေထာက္ခံခဲ့ၾကေသာ အျဖစ္က ယင္းဆႏၵအား အထင္အရွားျပေနပါ၏။ ထပ္၍ ေျပာပါဦးမည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔အစိုးရအား ကၽြႏု္ပ္တို႔ယံုခ်င္ပါသည္။ ထို႔အတြက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလံုးကို ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပးပါရန္ ေလးျမတ္ျပင္းထန္စြာ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။

(မနႏၵာ - ၂၇ ရက္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္)။

No comments: