နအဖအႏြယ္မ်ားသာ ပိုင္ေသာ ပုဂၢလိကပိုင္ဆိုင္မွဳ (သို ့) လူတစ္စုသာ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပုဂၢလိကပိုင္ဆုိင္မွဳ (သို ့) ႏိုင္ငံေတာ္သူခိုးႀကီးမ်ား ပိုင္ဆိုင္မွဳ။

ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ တိုင္းျပည္ရဲ ့ ပင္မ၀င္ေငြနဲ ့ အမ်ဳိးသားတစ္ရပ္လုံးအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ႏိုင္ငံအတြက္ အဓိကက်ေစတဲ့ လုပ္ငနး္ႀကီးေတြကိုမွ နအဖက သူရဲ ့ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားနဲ ့ ပုဂၢလိကအမည္ခံျပီး တိုင္းျပည္ဘ႑ာကို ခိုးေနတဲ့ စီးပြားရွင္သူခိုးႀကီးမ်ားလက္ထဲ အကုန္လႊဲေျပာင္းပိုင္ဆိုင္ေစေနတာေတြနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး ဖတ္လိုက္ရတဲ့ ေရးသားမွဳတစ္ခုကို မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ ့အဓိကက်တဲ့ အေရးႀကီးတဲ့လုပ္ငန္းေတြကို နအဖဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး မိသားစုေတြပါမက ျမန္မာျပည္ရဲ ့ ့အမ်ဳိးသားစီးပြားေရး လုပ္ငန္းမွန္သမွ် ေမာင္ပိုင္စီး လက္၀ါးႀကီးအုပ္ေနႀကတဲ့ ေတဇ၊ ဦးပိုင္၊ ေဇာ္ေဇာ္ အစရွိတဲ့ တိုင္းျပည္သယံဇာတကို ခိုးေနႀကတဲ့ သူခုိးႀကီးမ်ား၊ ေအာင္ေသာင္း အစရွိတဲ့ နအဖ၀န္ႀကီးမ်ားက ပုဂၢလိကပိုင္အမည္ခံ သူတို ့ပိုင္ ေျဗာင္ႀကီးလႊဲေျပာင္းလုပ္ေနတာေႀကာင့္ နအဖဟာ အမ်ဳိးသားစီးပြားေရးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေနေသာ အမ်ဳိးသားသစၥာေဖာက္မ်ားသာ ျဖစ္ပါေႀကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

ယခုလထုတ္ Living Colour မဂၢဇင္းမွာ ေဖၚျပထားတဲ့ ရန္ကုန္စီးပြားေရးတကၠသုိလ္ ေဘာဂေဗဒဌာန အျငိမ္းးစား ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္စိုးႏွင့္ ေတြ႔ဆုံျခင္း ေရးသားခ်က္ကို ျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။

Living Colour ေမး။ ပုဂၢလိကက႑ကူးေျပာင္းေရးအေပၚ ဆရာ့အေနနဲ႔ ဘယ္လုိျမင္ပါသလဲ။

ေျဖ။ ေတာ္လွန္ေရးအစုိးရတက္လာတုန္းက Nationalization လုပ္တယ္ဆုိျပီး ကုန္စုံဆုိင္ပါမက်န္ ျပည္သူပုိင္သိမ္းတယ္။ SOE ( ႏုိင္ငံပုိင္လုပ္ငန္း ) Small Business အထိ၊ အကုန္ႏုိင္ငံပုိင္သိမ္းတယ္။ ေနာက္ အခု မေအာင္ျမင္ေတာ့ Privatization ျပန္လုပ္ရတယ္။ အဲေတာ့ ဒီမွာေမးရမွာက ဘာ့ေၾကာင့္ ပုဂၢလိကပုိင္ ျပန္လုပ္တာလဲေပါ့။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ အက်ိဳးျဖစ္ေနတာေတြ႔လုိ႔ ျပည္သူပုိင္သိမ္းတာ၊ ကုိယ့္လက္ထဲက်မွ မေအာင္ျမင္လုိ႔ ပုဂၢလိကျပန္ေပးတာ။ ဒီေတာ့ လုပ္ငန္းက နဂုိကတည္းက ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္ေတာ့ လုပ္ငန္းက မေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ အသုံးျပဳတဲ့သူ ည့ံတာ။

Living Colour ေမး။ ဒါဆုိ Nationalization ဘာလုိ႔ လုပ္ျပီး Privatization ဘာလုိ႔ ျပန္လုပ္တာလဲ ဆရာ။

ေျဖ။ Nationalization တုိ႔၊ Privatization တုိ႔ဆုိတာ တက္လာတဲ့အစုိးရေပၚ မူတည္တယ္။ ဆုိရွယ္လစ္ သုိ႔မဟုတ္ ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရဆုိရင္ Nationalization လုပ္ေလ့ရွိတယ္။ လုပ္ဖုိ႔ အာသီသ ရွိတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေျပာဖုိ႔လုိလာတာက ျပည္သူပုိင္သိမ္းတဲ့ အစုိးရကသိမ္းျပီး ပုဂၢလိကပုိင္ျပန္လုပ္တဲ့ အစုိးရက လုပ္တယ္။ ျပည္သူပုိင္သိမ္းတာလည္း အစုိးရပဲ။ ပုဂၢလိကပုိင္ျပန္လုပ္တာလည္း အစိုးရပဲ။ ဒါေပမယ့္ အစုိးရ ပုံသ႑ာန္မတူေတာ့တာပဲ ရွိတယ္။ ႏုိင္ငံပုိင္သိမ္းျပီး ပုဂၢလိကပုိင္ ျပန္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္သူ႕ကုိ ေပးမလဲ၊ နဂိုမူလပုိင္ရွင္ကုိ ျပန္ေပးမွာလား၊ ေနာက္လူသစ္ကုိေပးမလား၊ ေလလံသေဘာအရ အျမင့္ဆုံးေစ်းေပးႏုိင္သူကို ေပးမလား။ ဒါသိပ္အေရးၾကီးတယ္။ Privatization လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ေအာင္ျမင္တယ္ ၊ မေအာင္ျမင္ဘူးဆုိတာ Privatization လုပ္တဲ့သူ၊ ေပးပုိင္ခြင့္ရွိသူေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္။

Living Colour ေမး။ Privatization ကူးေျပာင္းတဲ့အခါ ဘယ္လုိ ပုံစံမ်ိဳး ေျပာင္းသင့္သလဲ။ နည္းနည္းေလာက္ ရွင္းျပေပးပါလား ဆရာ။

ေျဖ။ Privatization ကူးေျပာင္းေရးဆုိတဲ့ Process ကုိစဥ္းစားရင္ အရင္ဆုံး လုပ္ပုိင္ခြင့္ခ်ေပးရမယ္။ ဒီကမွတစ္ဆင့္ Privatization ေပးရမယ္။ တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ Privatization ေတာ့ ေပးထားေပမယ့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္ကုိ မေပးတာမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ဒါမ်ိဳးဆုိ Privatization က မေအာင္ျမင္ႏုိင္ဘူး။ Privatization မေျပာင္းခင္ လုပ္ပုိင္ခြင့္စေပးျပီး လုပ္ပုိင္ခြင့္ကုိ အသားက်ေအာင္ လုပ္ေပးျပီးမွ Privatization ေျပာင္းရမယ္။ Mature မျဖစ္ေသးဘဲ ေျပာင္းလုိ႔မရဘူး။ ေျပာင္းလုိက္ရင္ အခက္အခဲ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက reprivatization ဆုိတာရွိေသးတယ္။ ဥပမာ- Privatization ကူးေျပာင္းရာမွာ A ကလုပ္ပုိင္ခြင့္ရတယ္၊ ဒါေပမယ့္သူက မလုပ္တတ္ေတာ့ B ကုိ အခေၾကးေငြ သတ္မွတ္ျပီး ျပန္ေရာင္းတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ Privatization ကုိ ေမွာင္ခုိလုပ္တာေပါ့။ ပုိလန္မွာ Privatization လုပ္ေတာ့ ပုိလန္လူဦးေရရဲ့ ၅ ရာခုိင္ႏွဳန္းသာ တကယ့္ကုိ လူခ်မ္းသာစာရင္း၀င္သြားျပီး က်န္ ၉၅ ရာခုိင္ႏွဳန္းကေတာ့ ဆင္းရဲျမဲ ဆင္းရဲေနေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူတစ္စုသာ ခ်မ္းသာတဲ့ Privatization မျဖစ္သင့္ဘူး။ Privatization လုပ္ရာမွာလည္း Monoculture ရွိတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို တစ္ဦးတစ္ေယာက္၊ တစ္ဖြဲ႔ကသာ လုပ္သင့္တဲ့ လုပ္ငန္းမ်ိဳး၊ ဥပမာ-လွ်ပ္စစ္၊ ေရေပးေ၀ေရးစသျဖင့္ လုပ္ငန္းေတြကုိေတာ့ Privatization မလုပ္သင့္ဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ Monoculture ရွိတဲ့လုပ္ငန္းေတြက အျမတ္အမ်ားၾကီးရႏုိင္ေတာ့ အက်ိဳးအျမတ္ေရွးရွဳတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ လက္ထဲေရာက္သြားရင္ စားသုံးသူေတြအတြက္ ဆုိးက်ိဳးမ်ားႏုိင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ပုဂၢလိကပုိင္ လုံး၀ကူးေျပာင္းရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ပုဂၢလိကပုိင္ မလုပ္ရမယ့္လုပ္ငန္းေတြကုိ ကြဲကြဲျပားျပား သိထားဖုိ႔လုိတယ္။ ပုဂၢလိက သီးသန္႔ေပးရမယ့္ဟာေတြကုိေတာ့ အစုိးရက ၀င္မစြက္ဖက္ဘဲ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ခြင့္ေပးရမယ္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ Nationalization တုန္းက Macro အျမင္၊ Privatization ကေတာ့ Micro အျမင္နဲ႔ ၾကည့္ရမယ္။ ဒီေတာ့ Privatization က သူ႔အက်ိဳးအျမတ္ပဲ ေရွးရွဳမယ္။ ႏုိင္ငံတည္ျငိမ္ေရးတုိ႔၊ စားသုံးသူ အက်ိဳးအျမတ္တုိ႔ ဒါကုိမၾကည့္ႏုိင္ဘူး။ ဒီေတာ့ Macro ရွဳေထာင့္ကေန လုပ္ရမယ္။ အမ်ားအတြက္ ဦးတည္ခ်က္ထားရတဲ့ လုပ္ငန္းမ်ိဳးကုိ Private (ပုဂၢလိကပိုင္) မေပးသင့္ဘူး။


Market Economy မွာ တုိင္းျပည္ၾကီးပြားတုိးတက္ခ်င္ရင္ အစုိးရ၀င္စြက္ေပးရတယ္။ မစြက္လုိ႔မရဘူး။ ဒါေပမယ့္ စြက္တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လုိစြက္ရမလဲဆုိရင္ ေစ်းကြက္မွာ လုပ္ငန္းတစ္ခုက အရမ္းကုိွ Strong ျဖစ္လာရင္ ေစ်းကြက္ရဲ့အနည္းဆုံး ၂၅ရာခုိင္ႏွဳန္း ပုိင္လာျပီဆုိရင္၊ Monopoly သေဘာမ်ိဳးလုပ္လာေတာ့မယ္ဆုိရင္၊ သူကေစ်းကြက္ကုိ လက္၀ါးၾကီးမ်ားမ်ားအုပ္လာရင္ စားသုံးသူ ၀န္ပိေလပဲ ။ စားသုံးသူ ၀န္ပိေလေလ စီးပြားေရးလည္ပတ္မွဳ ေႏွးေကြးေလပဲ။ ဒါကုိ မျဖစ္ဖုိ႔ အစုိးရအေနနဲ႔က တျခားလုပ္ငန္း တစ္ခုကုိ ပ့ံပုိးေပးရမယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းတက္လာမွ ေစ်းကြက္အျပိဳင္ျဖစ္သြားျပီး တစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔လုပ္ငန္းမက်ခ်င္ေတာ့ စားသုံးသူကုိ အျပိဳင္ဆြဲေဆာင္ရတယ္။ ဒီေတာ့ ထုတ္လုပ္သူ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ မခံရေတာ့ဘူး။

Living Colour ေမး။ ဒီလုိဆုိ ပုဂၢလိကပုိင္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ အမ်ားၾကီး သတိထားဖုိ႔ လုိတာေပါ့ေနာ္ ။

ေျဖ။ ကြၽန္ေတာ့္အေတြ႔အၾကံဳအရ Privatization လုပ္လုိက္လုိ႔ လူတန္းစားကြာဟခ်က္ ပုိၾကီးသြားတာမ်ိဳး ေတြရွိတယ္။ ဒီေတာ့ လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာမယ့္ Privatization ကုိ ေရွာင္ဖုိ႔လုိအပ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ Privatization မေအာင္ျမင္တာ ေစ်းကြက္အျပစ္မဟုတ္ဘူး ။