တပ္ထဲက အခု ထြက္ၾက။

တပ္ထဲက အခု ထြက္ၾက။

“ဘာကြ ... စစ္ဝတ္စုံေတြညံ့တယ္ ၾကမ္းတယ္ ဟုတ္လား၊ လက္ေတာင္မသုတ္ခ်င္ဘူး ဟုတ္လား၊ ငါအကုန္ၾကားတယ္၊ မင္းတို႔ ေဝဘန္ေနတာေတြ ... ။

မင္းတို႔ ငါအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ တပ္က ထြက္ၾက၊ ခု ထြက္ၾက အလကားေကာင္ေတြ၊ မင္းတို႔ကို ငါနဲနဲမွ အထင္မႀကီးဘူး ႏြားေတြ၊ ဒို႔ရဲေဘာ္ေတြ ယိုးဒယားက ဒီအထိ ရန္သူေတြကို တိုက္လာတာ မွတ္မွတ္ရရ ဘယ္ဝတ္စုံေတြ ဝတ္ၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သလဲ ေျပာၾကစမ္း ..... ။ ...

 ေဟ့ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူထုအတြက္ဆိုရင္ စစ္ဝတ္စုံမရိွလို႔ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ တိုက္ရေရာ ဘာျဖစ္ေသးလဲကြာ၊ ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္တိုက္ရေရာ ဘာျဖစ္ေသးလဲကြာ ေျပာၾကစမ္း၊ စစ္တိုက္ ႏိုင္ဖို႔ အဓိကကြ၊ ခုေတာ့ မင္းတို႔က ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ စကားေတြေျပာလို႔ ... ။

ခုေတာ့ တိုက္ပြဲမွာ က်ဆုံးခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္အခ်င္းခ်င္းေတာင္ မင္းတို႔ ေျပာပုံ သေဘာထားေတြက၊ သစၥာေဖာက္ေနတဲ့ အေကာင္ေတြ အေခ်ာင္သမားေတြ .... ။

မင္းတို႔ကို ငါ့တပ္ထဲက ထုတ္ျပစ္ရမယ္ ထုတ္ရမယ္ မျဖစ္ဘူး ... ။

ဘာလဲကြ ၊ မင္းတို႔က ဂ်ပန္ေတြ ကားစီးၿပီး အဝတ္ေကာင္းဝတ္တာ အားက်လို႔လားေဟ၊ မင္းတို႔ မွတ္ထား ငါတို႔ တပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ သားသမီးေတြဆိုတာ၊ ၾကည့္လိုက္စမ္း တို႔ ျပည္သူေတြဟာ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္သင့္ၿပီး တဖက္က ငပုေတြက ေတြ႔ကရာ ဆြဲယူ အႏိုင္က်င့္ခ်င္တိုင္း က်င့္ခံေနရတဲ့ဘဝမွာ မင္းတို႔ ေကာင္ေတြက ဇိမ္ခံခ်င္တယ္၊ ကားသစ္ႀကီးေတြ စီးခ်င္တယ္၊ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူထက္ အခြင့္အေရး ပိုယူခ်င္တယ္၊ အစားေကာင္းေတြ ဖိစားခ်င္တယ္၊ လူထုက ဝတ္စရာမရိွတဲ့ဘဝမွာ မင္းတို႔လို အလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ့ အေကာင္မိုက္ေတြက စစ္ဝတ္စုံ အေကာင္းေတြ ဝတ္ခ်င္တယ္၊ မွတ္ထား ဒီလိုစိတ္မ်ိဳး အျမင္မ်ိဳး အက်င့္မ်ိဳးေတြရိွေနသမ်ွ ငါေမ်ွာ္မွန္းထားတဲ့ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္နဲ႔ ေဝးပါေသးတယ္ကြာ။ ရွက္စရာ သိပ္ေကာင္းတယ္။ မင္းတို႔ ျပည္သူအတြက္ စစ္တိုက္ေနတယ္ဆိုတာ အလကားပဲကြ၊ လုံးဝအဓိပၸါယ္မရိွဘူး .... ။

ေအး ... မွတ္ထား၊ ငါ့တပ္ထဲမွာ အခြင့္အေရးယူခ်င္တဲ့ေကာင္ တစ္ေယာက္မွ မရိွရဘူး မပါေစရဘူးကြ။ လူထု ငတ္ရင္ ငါတို႔ အားလုံး ငတ္ရမယ္၊ လူထုဆင္းရဲရင္ ဒို႔ရဲေဘာ္အားလုံး ဆင္းရဲရမယ္။ ငါလဲ ဆင္းရဲရမယ္။ ငါတို႔ တေတြ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ႀကီးဟာ ဒီဝါဒ ဒီလိုအမိန္႔နဲ႔ ခ်ီတပ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ ..... ။

အခုေတာ့ မင္းတို႔အေကာင္ေတြကြာ .... သြားၾကစမ္း ျမန္ျမန္ ထြက္သြား၊ မင္းတို႔ကို ငါေဆာ္ထည့္မိလိမ့္မယ္”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း။

(ဗိုလ္တာရာ ေရးေသာ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဒါသထြက္ေသာေန ့” မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္) ။